Harry Potter – Trafny wybór?

Trafny wybór

Trafny wybór (źródło: http://www.znak.com.pl)

Nowa książka J. K. Rowling, tym razem przeznaczona dla dorosłych, to powieść realistyczna, w której autorka drobiazgowo skonstruowała fikcyjne miasteczko, skupiające w sobie najważniejsze problemy społeczne. Akcja utworu rozpoczyna się od śmierci radnego Barry’ego Fairbrothera z Pagford, co zmusza do przeprowadzenia przedterminowych wyborów, a potem nakręca całą spiralę wydarzeń, takich jak szantaż czy śmierć.

Rowling stworzyła realistyczny, panoramiczny portret społeczeństwa, umożliwiający analizę i diagnozę jego najistotniejszych problemów. Zwróciła uwagę na fakt, że ludzie zawsze szukają winowajców w innych, a nigdy w sobie samych. A przecież nie powinno tak być.

Choć pozornie wydaje się, że nowa powieść Rowling jest zupełnie odmienna od serii Harry Potter, wymowa tych utworów jest bardzo podobna. Cykl o Harrym Potterze potępia rasizm, wykluczenie społeczne i nietolerancję. W magicznym świecie inny kolor skóry w ogóle nie jest problemem, co widać szczególnie w filmach. Za to Rowling wymyśliła inne kryterium warunkujące pojawienie się nierówności społecznych – „czystość krwi”. Według tych, dla których ma ona znaczenie, tylko osobom, których rodzice są czarodziejami winna przysługiwać pełnia praw. Z kolei dzieci, których chociaż jeden rodzic jest mugolem, wcale nie powinny uczęszczać do Hogwartu. Ten „rasizm” często przejawia Draco Malfoy, znieważając Hermionę, pochodzącą z niemagicznej rodziny. Nazywa ją „szlamą”, co w pojęciu czarodziejów niezważających na „czystość krwi” jest uważane za obelgę. Takie jego zachowanie jest przedstawione jako jednoznacznie złe, mimo tego, że Draco ma kolegów, którzy popierają jego poglądy. Początkowo dziewczyna bardzo się tym przejmuje, potem nawet uderza obrażającego ją Malfoya, aż wreszcie dochodzi do wniosku, że jest dumna z tego, że jest „szlamą” – w żaden sposób nie wstydzi się swoich rodziców i chełpi się tym, że pomimo tego, iż są oni mugolami, ona ma magiczne moce. Hermiona może też zawsze polegać na swoich przyjaciołach, Harrym i Ronie, którzy w ogóle nie dbają o „czystość krwi”. I tak z ofiary nierówności społecznej przeistacza się w całkowicie akceptującą siebie osobę, co daje nadzieję wszystkim tym czytelnikom, którzy czują się w jakiś sposób dyskryminowani.

Pomimo tego, że Harry Potter należy do nurtu fantastyki, akcja cyklu dzieje się na dwóch płaszczyznach: realistycznej i magicznej. W tej pierwszej pojawiają się fikcyjne miejscowości całkiem podobne do Pagford. Najdokładniej poznajemy Little Whinging niedaleko Londynu. To tutaj razem ze swoim synem Dudley’em mieszkali Vernon i Petunia Dursley, wujostwo Harry’ego, które z konieczności przygarnęło go po śmierci jego rodziców. Ksenofobia, nietolerancja i snobizm Dursleyów bardzo przypominają stosunki panujące w Pagford. Klasowa struktura społeczna leży u podstaw wszelkiego zła i jego porażki.  To właśnie w nawiązaniu do niej Voldemort rekrutuje czarodziejów do grupy śmierciożerców. W finałowej bitwie o Hogwart on i jego poplecznicy przegrywają z tymi, których lekceważyli z ideologicznych powodów – z mugolakami, mieszańcami, „zdrajcami krwi”. W magicznym świecie pojawił się też wątek podporządkowania sobie skrzatów domowych przez czarodziejów, co nasuwa skojarzenia z niewolnictwem. Skrzaty muszą wykonywać wszystkie rozkazy swoich panów, nie mając przy tym żadnych praw. Często są traktowane z pogardą i bite.

Ogólne przesłanie książek Rowling jest właściwie identyczne. Angielska pisarka apeluje do młodzieży o otwarcie oczu na problemy społeczne językiem magicznej alegorii. Do sumień dorosłych przemawia w tej samej sprawie trudniejszym językiem. W podobny sposób buduje napięcie, dzięki któremu czytelnik wciąga się w lekturę. Odkrywając bezmiar panującego w świecie magii zła, chce się on przekonać, czy w jakiś sposób ten świat może odkupić swoją duszę i mieć nadzieję na szczęśliwe zakończenie. Również w powieści Trudny wybór Rowling stawia pytania o to, czy Padford można uratować i czy jest szansa na przemianę dusz jego obywateli.

Korzystałam z artykułu: Nie czarujmy się, winni to my, Gazeta Wyborcza, 16.11.2012 r., str. 28-29.

Seria Harry Potter

Seria Harry Potter (źródło: zaczytana-w-chmurach.blogspot.com)

Paulo Coelho – filozof czy grafoman?

Alchemik

Alchemik (źródło: http://www.literatura.gildia.pl)

Chciałabym przedstawić tu wnioski, jakie wynikają z opracowania Magdaleny Misiewicz na temat  twórczości Paula Coelho i jej obiegu wśród licealistów, pochodzącego ze wspomnianej już przeze mnie książki Bestsellery. Literatura popularna. Odbiorcy.

Młodzież zna twórczość Paulo Coelho. Młodzi ludzie pożyczają sobie jego książki, wypożyczają je ze szkolnych bibliotek, rzadziej kupują powieści. Motywacją do ich czytania jest popularne nazwisko pisarza i polecenie lektury przez znajomych.

Występują 3 rodzaje postaw wobec twórczości Coelho:

  • książki Coelho traktowane jako literatura powalająca miło spędzić czas, modna, ale nie wymagająca głębszego zastanowienia i refleksji (większość respondentów),
  • Coelho uważany za mędrca, którego filozofia może być życiowym drogowskazem,
  • negatywna ocena powieści Coelho, niedostrzeganie żadnych zalet.

Wobec takiej rozbieżności ocen nie można jednoznacznie ocenić twórczości Coelho.

Fenomen Harry’ego Pottera

Na podstawie badania ankietowego przeprowadzonego przez Magdalenę Kruk i przedstawionego w omówionej już przeze mnie wcześniej książce Bestsellery. Literatura popularna. Odbiorcy, chciałabym zwrócić uwagę na wymienone przez dzieci korzyści kontaktu z książkami o Harrym Potterze. Większość z nich wskazała na to, że książki pomogły im oderwać się od rzeczywistości, a więc dużą rolę odegrała tu funkcja eskapistyczna. Części ankietowanych ta seria dostarczyła specyficznych emocji, dreszczyku, poczucia grozy. Odwaga Harry’ego dodawała też sił w codziennym życiu. Poza tym dzięki lekturze spędzono miło czas i rozwijano wyobraźnię.

Jednak nie zgadzam się z autorką tego opracowania, że czytelnik może traktować bohaterów jako wzory do naśladowania w życiu prywatnym, ale nie codziennym. Pisze ona, że najtrudniej znaleźć w tym cyklu przykłady radzenia sobie ze złem prozaicznym, choć to właśnie niecodzienność problemów bohaterów serii tak bardzo pociąga odbiorców lektury. Przecież w książce Harry, Ron i Hermiona ciągle borykają się ze złośliwym Malfoyem i srogimi profesorami. A prawie każdy uczeń spotyka się w szkolnej rzeczywistości z dokuczającymi mu kolegami czy nieprzyjemnymi nauczycielami.

Kolejne stwierdzenie, z którym nie mogę się zgodzić, dotyczy tego, że w popularnej fantastyce baśniowej nie ma wyraziście przedstawionych obrazów wartości ponadczasowych, takich jak otwartość na innych, dom rodzinny, przyjaźń. Otwartość na drugiego człowieka przejawia się w cyklu chociażby w nieuznawaniu „czystości krwi” za czynnik dzielący czarodziejów na lepszych i gorszych. Nora, dom Weasleyów, i panujące tam stosunki akcentują wartość kochającej rodziny, co dodatkowo zostało podkreślone poprzez kontrast z nieszczęśliwym dzieciństwem Harry’ego. A przyjaźń jest uwydatniona szczególnie w relacji łączącej głównych bohaterów – choć czasem się kłócą i błądzą, zawsze wracają, aby znów razem pokonywać stojące na ich drodze problemy.

Na koniec, jako potwierdzenie tego, że dzieci mogą czerpać wzorce z książkowych bohaterów, chciałabym przytoczyć wypowiedź Matthew Lewisa, grającego rolę Neville’a Longbottoma, który powiedział kiedyś o swojej postaci:

The great thing about Neville — what message he conveys that J.K. Rowling wrote for him — was that you can have any kind of disadvantage at the start of your life and it doesn’t define you. You can still go on to be whoever YOU want to be. As long as you have friends around you and you have a belief in doing the right thing, you can go on to be a hero. It doesn’t matter what humble beginnings you came from. I think that’s really inspiring. I think that’s a really nice life lesson.

Neville Longbottom

Neville Longbottom (źródło: misshonor.tumblr.com)

Nie ważne jest to, jak zaczynamy – liczy się to, jak kończymy.

Poczytny pisarz w rozmowie o Paulo Coelho

A co o Paulo Coelho sądzi inny poczytny pisarz, Janusz Leon Wiśniewski? Sprawdźcie! Oto fragment wywiadu z nim:

Janusz Leon Wiśniewski

Janusz Leon Wiśniewski (źródło: natemat.pl)

Olga Święcicka: Zna pan twórczość Paulo Coelho? Często porównuje się pana książki do jego powieści.

Janusz Leon Wiśniewski: Oczywiście, że znam. Przegadaliśmy kiedyś całą noc na kanapie we Frankfurcie. Przyleciał na tamtejsze targi książki celebrując 100-milionowy sprzedany egzemplarz swoich książek. Jego i moje książki w Rosji wydaje to samo wydawnictwo. Stad nasza obecność w tym samym miejscu we Frankfurcie tamtego wieczoru. Wiem nawet czym Coelho pachnie i jakie wino pije. Czytałem „Alchemika” i byłem wówczas oczarowany. Teraz jednak jego styl nie do końca mi odpowiada. Mam wrażenie, że każde zdanie pisze z myślą, żeby stało się aforyzmem. Jest kaznodzieją, a to strasznie niebezpieczne. Ja unikam w moich książkach porad, nawet zakończenia piszę niejednoznaczne.

Olga Święcicka:  Internet aż kipi od cytatów z pana książek. Może więc jednak coś jest w tym podobieństwie.

Janusz Leon Wiśniewski: To prawda. Jestem bardzo często cytowany, ale proszę mi uwierzyć, nie jest to moim celem. Ja, chemik, aforystą? Żartuje pani teraz. Chociaż jest coś konkretnego w pani żarcie. Wydawnictwo Literackie wybrało niektóre zdania z moich książek i opublikowało je w oddzielnej książce pt: “Czułość oraz inne cząstki elementarne”. Sam czytałem ją z ciekawością.

Cały wywiad można przeczytać tutaj:

natemat.pl/38517,janusz-l-wisniewski-z-paulo-coelho-przegadalem-cala-noc-wiem-nawet-czym-pachnie-wywiad

Premiera

Harry Potter to cykl, wokół którego utworzyła się cała społeczność fanów. W nocy premiery kolejnej książki łączyło ich nie tylko wspólne oczekiwanie na rozpoczęcie sprzedaży, ale też m. in. strój. Dzięki temu, że przed publikacją treść książek była pilnie strzeżona, mogli czerpać niczym niezakłóconą przyjemność z lektury. Poniższy filmik przedstawia fanów zgromadzonych w księgarniach w tę wyjątkową dla nich noc:

Promocja

Jak wiadomo, w przypadku bestsellerów bardzo ważna jest ich promocja. Autor często promuje książkę osobiście, spotykając się z czytelnikami i podpisując swoje książki. Może również zwracać się do konkretnej grupy odbiorców. Tutaj możecie zobaczyć Paulo Coelho, który mówi kilka słów do swoich polskich fanów:

Zawrotne statystyki

Lista bestsellerów

(źródło: pulowerek.pl)

Aby sprecyzować rekordową sprzedaż książek, przytoczę trochę przekonujących danych…

Ale najpierw zgadnijcie: jakie książki zajmują pierwsze miejsce na liście bestsellerowych serii? Tak, z pewnością odpowiedzieliście poprawnie: to cykl Harry Potter J. K. Rowling! Siedem tomów opublikowanych oryginalnie w języku angielskim w latach 1997-2007 sprzedało się w nakładzie 450 milionów! Warto zaznaczyć, że sama ostatnia część serii, Harry Potter i Insygnia Śmierci, została sprzedana w 44 milionach egzemplarzy. Do tego, jak za Ewą Białołęcką podaje Magdalena Małek, książki o Harrym Potterze zostały przetłumaczone na prawie 70 języków, w tym np. na afrikaans, hindi i starożytną grekę.

Z kolei Alchemik Paulo Coelho, oryginalnie wydany po portugalsku w 1988 r. (a więc 19 lat wcześniej niż Insygnia Śmierci), sprzedał się w nakładzie 65 milionów. Został przetłumaczony na 61 języków.

Myślę, że te przytłaczające liczby dobrze obrazują fenomen wybranych przeze mnie bestsellerowych książek ;).

Źródła:
en.wikipedia.org/wiki/List_of_best-selling_books
www.magdalenamalek.pl/pliki/O_tlumaczeniach_ksiazki_Harry_Potter_and_the_Deathly_Hallows.pdf
paulocoelho.pl/coelho/biografia/index.html

Definicja bestselleru

Bestseller

(źródło: barryreese.net)

Na początek warto zastanowić się nad znaczeniem słowa bestseller.

Jak możemy dowiedzieć się z Encyklopedii PWN wyraz bestseller pochodzi z języka angielskiego i oznacza książkę cieszącą się w określonym czasie nadzwyczajnym powodzeniem, najbardziej pokupną, niezależnie od swych wartości literackich i artystycznych.

Jako przykłady podano następują utwory:

  • Kubuś Puchatek A. A. Milne’a,
  • Przeminęło z wiatrem M. Mitchell,
  • Trylogia H. Sienkiewicza.

Z kolei Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych Władysława Kopalińskiego podaje, że bestseller to po prostu książka ciesząca się rekordowym popytem. Wyjaśnia też dokładniej etymologię tego słowa, które pochodzi od angielskiego best seller, oznaczającego nie tylko dobrze sprzedającą się książkę, ale też autora takiego dzieła.

Jak widać, bestseller to najbardziej popularna książka w określonym czasie, która bije rekordy sprzedaży. I właśnie takie książki będzie omawiać moja strona ;).

Bestsellery. Literatura popularna. Odbiorcy

Bestsellery. Literatura popularna. Odbiorcy

Bestsellery. Literatura popularna. Odbiorcy (źródło: empik.com)

Chciałabym przedstawić bardzo użyteczne źródło, z którego korzystałam, przygotowując tę stronę.

Oto opracowanie dokumentacyjne tej książki:

Bestsellery. Literatura popularna. Odbiorcy. Empiryczne badania współczesnego czytelnictwa,

red. A. Dymmel, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2009.

Adnotacja wyjaśniająca:

Przedstawiono wybrane empiryczne analizy dotyczące społecznego obiegu wyselekcjonowanej literatury z końca lat 90. XX w. i połowy pierwszej dekady XXI w.

Adnotacja zawartościowa:

Zawiera: Fenomen popularności małego czarodzieja. Harry Potter Joanne K. Rowling i młodzi odbiorcy; W.I.T.C.H.(mania) jako przykład globalnego produktu medialnego dla dzieci; „Mędrzec czy grafoman”? – twórczość Paulo Coelho i jej obieg wśród licealistów; Społeczny obieg twórczości Andrzeja Sapkowskiego w środowisku studenckim;  Tekst i odbiorca. Twórczość Joanny Chmielewskiej i jej czytelnicy; Społeczny obieg „literatury kobiecej” w środowisku czytelniczek lubelskich bibliotek; Saga o Ludziach Lodu Margit Sandemo jako przykład literatury popularnej obecnej w wyborach czytelniczek.

Analiza dokumentacyjna wskazująca:

Przedstawiono wybrane empiryczne analizy dotyczące społecznego obiegu wyselekcjonowanej literatury z końca lat 90. XX w. i połowy pierwszej dekady XXI w.

Praca oparta została na empirycznych badaniach przeprowadzonych przez autorki artykułów wśród uczniów, studentów i czytelników bibliotek publicznych. Podjęto próbę odpowiedzi na pytanie
o przyczyny czytelniczych fascynacji bestsellerami: cyklem Harry Potter J.K. Rowling, komiksami W.I.T.C.H., powieściami P. Coelho, A. Sapkowskiego, J. Chmielewskiej, M. Nurowskiej, K. Kofty i serią Saga o Ludziach Lodu M. Sandemo. Omówiono uwarunkowania czytelniczych decyzji i oczekiwań oraz spodziewanych wartości gratyfikacyjnych wynikających z lektury.

Analiza dokumentacyjna omawiająca:

Podjęto próbę odpowiedzi na pytanie o przyczyny czytelniczych fascynacji bestsellerami. Wymieniono walory lektur, ich promocję, rozpowszechnienie kulturowych ekstensji ich treści, unikanie programowego dydaktyzmu oraz uwzględnienie naturalnych i kreowanych przez oddziaływanie kultury popularnej potrzeb czytelników. Wyszczególniono potrzebę wzorców, kompensacji, akceptacji społecznej, nieograniczonej wolności i konsumpcji. Zaprezentowano przykładowy kwestionariusz ankiety wykorzystany w badaniach empirycznych. Liczne tabele obrazują motywy sięgania po książki oraz funkcje, jakie lektura ma spełnić. Omówiono uwarunkowania czytelniczych decyzji. Uwzględniono polecanie książek przez rówieśników, rodziców i nauczycieli, ich dużą popularność, promocję w mediach, obejrzenie adaptacji filmowej. Przedstawiono oczekiwania czytelników. Wśród powodów sięgania po książki znajduje się chęć pogłębiania wyobraźni, odpoczynku i relaksu, a także oderwania się od rzeczywistości. Opisano spodziewane wartości gratyfikacyjne wynikające z lektury ze zwróceniem uwagi na twórczy rozwój wyobraźni, otwarcie na różne możliwości, wzorowanie się na bohaterach literackich, integracja grupy rówieśniczej, przynależność do nurtu subkulturowego.